პროექტი 365

ადამიანები ხშირად არიან ცუდ ხასიათზე, როცა დაბადების დღე აქვთ. მართალია ჩემ მაგივრად, ჩემ ბლოგს მოემატა ერთი წელი, მაგრამ ორივე მახარებს.  ფაქტია რომ არის რაღაც, რაც უნდა ავღნიშნო და რის გამოც ღირს ახალი პოსტის დაწერა.

რატომ შევქმენი ბლოგი ? რადგან მიყვარს წერა, ძალიან. მიყვარს აზრების გაცვლა, უცხო და საინტერესო ადამიანებთან ურთიერთობა. საკუთარი ადგილი, რომელსაც მოვუვლი, ფოტოებით გავავსებ და მოწყენის დროს და არამარტო დავუმეგობრდები.

ერთი წელი გავიდა, რაც თითქმის ყოველ დღე, ვკრიფავ გრძელ მისამართს. ვნახულობ რამდენმა ადამიანმა შემოიჭყიტა ჩემს ფარგლებში, რამდენმა დაათვალიერა ახალი გვერდები, რამდენმა დამიტოვა კომენტარი და რამდენმა მომძებნა Google ში უწყინარი ფრაზებით.

ხშირად ვფიქრობ, რა მომიტანა ბლოგმა კარგი და ცუდი? ცუდზე რომ ვილაპარაკო მალე მოვრჩები, მე კი არ მიყვარს ცოტა ლაპარაკი. ეს არის ადგილი სადაც გავატარე ცხოვრების ყველაზე ბედნიერი დღეები (ზუსტად შარშან ამ დროს), ადგილი სადაც ვწერდი გჭირვების დროს, ადგილი სადაც მივხვდი რომ ყველაზე მეტად ვჭირდებოდი საკუთარ თავს დახმარებისთვის.

ეს არის ადგილი, რომელიც ინახავს საყვარელ სურათებს, ძველ და ეხლა უკვე სასაცილო აზრებს, მომენტებს რომელიც შეიძლება დამავიწყდეს.  ადგილი, რომელმაც დამანახა ჩემი თავი სხვა კუთხით, მასწავლა ჩემი აზრის უკეთ გამოთქმა და მკითხველებთან ურთიერთობა, მაიძულა მელაპარაკა ჩემ თავზე და მეღიარებინა ინტერესის საგნები, თუ ამას იქამდე ვმალავდი.

არ მჯერა, რომ ერთი წელი გავიდა ყველაფრიდან. ერთი ძალიან მოკლე წელი, ისევე როგორც ყველა. 365 დღემ დაიტია სიყვარული, ბევრი პრობლემა, ძველი და ახალი მეგობრები, მეტი გამოცდილება, გამოცდები, ცოტა წარმატებებიც, მეტი სწავლა და ისე რა გართობაც : )

შარშან ამ დღეს (30 მაისს) დილით გავიღვიძე და ბლოგზე მისასალმებელი პოსტი დავწერე.

ერთი დღის შემდეგ, სადღაც 11 საათისკენ კარგი ამინდი იყო. (იხ. დილის პოსტი) ვიყავი ძველ სახლში, ვუსმენდი Lena – Sattelite და ვმღეროდი. სკოლაში წავედი გვიან და გახარებული. მეცვა შავი კაბა და ბალეტკები, რომლებიც ძალიან მიყვარდა. რამდენიმე დღეში ვწერდი პოზიტიურ განწყობასა და საკუთარი თავის პოვნაზე, სხვანაირად არც შეიძლებოდა. მერე იყო ასვლა სახურავზე, პირველი რააღაცნაირი მუზა, ახალი გარემო. (ასვლა სახურავზე ანუ პატარა სამოთხე). სურვილი, რომ ფურცლებზე დაწერილი ბლოგზე გადმომეტანა და ასეც მოხდა : )

365 დღის შემდეგ ვარ შეცვლილი. ახალ სახლში, ახალ სამაგიდო კუთხესთან. სულიერი მდგომარეობით, რომელშიც არ არის სიყვარული მაგრამ არის იმედი.  ისე ძალიან აღარ მიყვარს ღამე და ქამრები. მწვანეს სიყვარული წითლის სიყვარულმა შეცვალა, მაგრამ ფოტოგრაფია ისევ მიყვარს.  წავიკითხე წიგნები და ალბათ ცოტა დავჭკვიანდი კიდეც. ვისწავლე ადამიების ფსიქოლოგია იმაზე კარგად ვიდრე ვიცოდი და დავინახე შეცდომები, დაშვებული ერთხელ ან ხშირად.

ყველაფრის გათვალისწინებით, მიხარია რომ ვარ ისეთი როგორიც ვარ და ის, ვინც ვარ : ) მაქვს ბევრი გეგმები და იდეები. ვფიქრობ მომავალზე და ბლოგზეც. მინდა რომ მომავალ წელს ამ დროს უკეთესად წერა შემეძლოს, უკეთესი ცხოვრება მქონდეს და მე თვითონ ვიყო უკეთესი. ძალიან მიყვარს აქაურობა, ამიტომ არ ვაპირებ მიტოვებას. პირიქით მინდა მეტი ადგილი დაიკავოს ბლოგმა ჩემთვის და ზოგადად. მეტი ადამიანი დააინტერესოს და მეტი მკითხველი შეიძინოს.

ესეც ჩემი პერსონაჟის მხიარული მუსიკა

და ძალიან სასიამოვნო სურათი

მისურვეთ წარმატებები : )